| Artikelen | Links | Gastenboek | Forum voor cursisten | Ervaringen | Dank | Copyright | Site Index |
Max heeft IBS, en bijna nooit meer buikpijn!
Mijn grote vriend, een Parson Russell Terrier, genaamd Max, kwam zo’n 5 ½ jaar geleden in ons leven. Hij was een schattig pupje van 8 weken, afkomstig van een goede fokker, uit een schoon en levendig nest van 8. De moeder en vader waren op van alles getest en hadden op shows diverse cac’s en cacib’s gewonnen. Wij vonden zijn komst dus verantwoord.
Al snel na zijn entree in ons leven begon hij last van zijn darmpjes te krijgen, vreselijke krampen en rommelende geluiden uit de buik. Diverse malen naar de dierenarts en pillen en prikken later ging het weer beter. Opvallend was dat hij zich niet ontwikkelde als een drukke levendige pup, maar dat hij erg rustig was en alleen gelukkig leek als hij op mijn schoot lag of buiten met mij aan het trainen was. De buikpijnen kwamen regelmatig en heftig en pas na inname van antikramp medicijnen ging de pijn na een uurtje of 2 weer weg.
Hij heeft diverse medicijnen gehad en diverse onderzoeken maar er kwam nooit iets concreets uit. Toen ben ik na iedere aanval van krampen gaan kijken wat er die dag ervoor had plaats gevonden en kwam tot de conclusie dat het aardig goed met hem ging, zolang er een, bijna militaristische, regelmaat was in zijn leven.
Maar zodra ik later thuis kwam van mijn werk of we op visite gingen (hij gaat altijd mee) of noem maar iets wat voor ons normaal is maar voor hem een verstoring van de gewone gang van zaken, ging het fout en had hij de volgende dag buikpijn. Zijn binding met mij maakte de zaak niet makkelijker. Mijn partner is thuis, dus hij hoeft nooit lang alleen te zitten. Eigenlijk zet hij zijn leventje op de wachtstand als ik de deur uitga en begint het weer als ik weer thuis ben.
Nu hadden we wel een medicijn tegen de krampen wat aardig werkte maar het bleef zaak zijn leven zo gestructureerd mogelijk te houden. Het bleek dat Max leed aan IBS (irritable bowel syndrome) Hierbij werkt stress als een soort trigger. Stress is niet de oorzaak maar kan de buikpijnen wel opwekken.
Om een lang verhaal kort te maken, het heeft ons 5 ½ jaar gekost om een oplossing voor zijn darmkrampen te vinden. De dierenarts heeft ongeveer een 2e huis kunnen aanschaffen van onze bezoekjes en we zijn overal geweest ook bij DE arts op het gebied van homeopathie. Hij heeft een aantal jaren Carnibest te eten gekregen, wat zijn vatbaarheid voor virussen wel een stuk minder maakte maar verder geen resultaat gaf en wat hij ook niet te vreten vond.
Via via zijn we op Rescue Remedy van Bach gekomen en jawel voor het eerst in jaren zag ik resultaat: hij werd vrolijker en de frequentie van de buikpijnen namen aanzienlijk af. Dit heeft ongeveer een ½ jaar geholpen, toen nam de werking af. Uiteindelijk zijn we via internet bij Bianca terecht gekomen voor Bachdruppels. Zij heeft een combinatie voor hem heeft gemaakt die werkt en nu na 4 maanden werkt het nog steeds!!
Helemaal buikpijn vrij is hij nog niet maar er is voor 90% verbetering.
Max is nu een blije, soms ondeugende, maar goed luisterende Terrier die met een regelmatig leven nauwelijks meer buikpijn heeft en de kleine veranderingen aardig weet op te vangen.
Ook honden met IBS hebben dus baat bij een juiste diagnose voor de Bachtherapie!
3-8-2008 Minou