| Artikelen | Links | Gastenboek | Forum voor cursisten | Ervaringen | Dank | Copyright | Site Index |
Anorexia bij een kater: Sjors had geen zin meer in het leven...
Sjors is een klein, zeer slank, zwart katertje van 14 jaar. Twaalf jaar geleden stal hij in het dierenasiel meteen mijn hart. Op het balkon van mijn flat kon hij uren naar de eendjes of naar de zonnebadende buurman te kijken. Hij verstopte zich tussen de bloempotten om argeloze spreeuwen te vangen die op de reling gingen zitten. En kwam geregeld luidkeels kletsend binnen om te vertellen wat hij had meegemaakt. Kortom het ging goed met hem.
Dat veranderde toen ik op mijzelf ging wonen na een mislukte relatie. Sjors hing soms hele dagen met z’n kop naar beneden in een leunstoel. Om hem gezelschap te houden kwam Minoe, een even oude poes. Haar favoriete bezigheid is slapen, en het liefst op schoot. Omdat Sjors meer hield van wilde spelletjes was dat geen probleem. Hij en Minoe zijn geen maatjes. Maar als er iets nieuws te ontdekken valt of in onrustige tijden, is Minoe wel zijn steun en toeverlaat.
Toch werd hij na de verhuizing en de komst van Minoe niet helemaal de oude. Hij ontwikkelde angsten voor harde geluiden en voor mannen. Het duurde drie maanden voordat Sjors zich niet meer het apezuur schrok en onder bed dook als mijn nieuwe vriend langs kwam. Ook zat ik geregeld bij de dierenarts omdat Sjors last had van onverklaarbare huidproblemen op zijn oren. Meestal ging het na een tijdje smeren met jeukstillende zalf wel over.
Inmiddels heeft Sjors al een heel scala van lichamelijke klachten ontwikkeld omdat hij slecht in zijn vel zit. Hij eet bijzonder slecht en slaat geregeld maaltijden over. Hierdoor is hij graatmager. Met verse zalm verleiden we hem om na een dag vasten weer te eten. Het hoogtepunt was de dagenlange onverklaarbare hoge koorts en lusteloosheid, die binnen een uur over was nadat ik 300 euro had uitgegeven aan een scan bij een specialist elders in het land. Zijn relatie met Minoe is sterk veranderd. Hij loopt haar doorlopend te pesten en de kattenharen vliegen je geregeld om de oren. Ook naar mij toe gedraagt hij zich anders. Sjors wil veel bij me op schoot liggen. Hij ligt niet gewoon, maar claimt mij door aan me te hangen.
Dit gedrag escaleerde, toen we een derde kat in huis haalden. Basje was een jonge kater met een forse neurologische handicap. Bas had nog wel zijn dominante uitstraling, maar niet meer het bijbehorende gedrag. Sjors raakte in verwarring en ontdekte bovendien dat hij niet meer degene was die alle aandacht kreeg. Het leek wel of hij passief zelfmoord wilde plegen. Hij at en dronk dagenlang niet en lag stil in een hoekje te slapen. Van de dierenarts kregen we twee valiumtabletjes om hem weer aan het eten te krijgen. Bas hebben we terug moeten brengen naar zijn vorige baas. Ook voor Sjors overwoog ik een ander thuis te zoeken, omdat we geen hoop meer hadden op verbetering. Hij was ongezond op mij gefocust. Bovendien kon ik hem door mijn burn-out, ook niet altijd de rust en aandacht bieden die hij vroeg.
Gelukkig besloot ik nog een poging te wagen in het niet reguliere circuit. Omdat we tijdens Oud en Nieuw goede ervaringen hadden opgedaan met de Resque-druppels, ben ik op internet op zoek gegaan naar een Bachtherapeute. Sjors krijgt nu viermaal daags druppels en is wonderbaarlijk opgeknapt. Hij heeft weer een eigen leventje opgebouwd. Hij wil geknuffeld worden zonder te claimen, heeft een duidelijk eigen ruimte op zolder gecreëerd, zoekt geen ruzie meer met Minoe, is weer actief in de tuin en vooral: hij eet weer! Ik kan wel zien dat op de dagen dat hij maar drie keer druppels krijgt, dat hij minder stabiel is. Maar dat knapt direct op als hij weer vier keer per dag druppels krijgt.
Kortom, dit had achteraf ik jaren eerder willen doen. Bianca, heel erg bedankt voor je hulp en je luisterend oor.
16-7-2009 Annemieke