| Artikelen | Links | Gastenboek | Forum voor cursisten | Ervaringen | Dank | Copyright | Site Index |
| Artikelen | Links | Gastenboek | Forum voor cursisten | Ervaringen | Dank | Copyright | Site Index |
Hallo Bianca,
Graag wil ik mijn ervaring met Bach met je delen. Ik ben er erg van onder de
indruk en ben je voor het prachtige duidelijke boek dan ook veel dank
verschuldigd.
Ik heb 2 katten van bijna 6 jaar oud, broer en zus. Lytse, mijn dame, en Sypel
haar broer. De laatste tijd (als ik terug kijk eigenlijk al jaren) gaat het met
Lytse niet zo goed. Ze is een apart poesje, altijd al geweest. Zo lijkt het wel
of ze smetvrees heeft. Ze gaat alleen naar buiten als het echt lekker weer is en
ze geen risico loopt op vieze voetjes. In eerste instantie vond ik dit niet zo
een probleem, stom genoeg dacht ik dat dit gewoon bij haar hoorde. Minuten lang
kan ze naar haar eigen nageltjes en vingertjes kijken. Als ze vieze voeten heeft
schudt ze alle vuil er af tot ze schoon genoeg zijn, waarna ze er naar gaat
zitten kijken. Zelfs als ze van de kattenbak af komt schudt ze haar handjes en
voetjes net zo lang tot ze schoon voelen.
Ook kan ze heel *raar* doen. In mijn ogen was dit ook *gewoon Lytse*. Als ze
bijvoorbeeld slaapt, zal ze nooit gewoon rustig ontwaken. Ze wordt altijd hard
gillend wakker en kijkt verwilderd om zich heen, waarna ze beseft waar ze is en
weer rustig wordt. Deze momenten duren maar een paar seconden.. maar wel elke
keer. Vaak schrik ik van haar als ze wakker wordt en bijvoorbeeld in mijn nek
ligt, wat haar angst natuurlijk weer bevestigt. Ook kan ze ineens als een dolle
door de kamer rennen alsof ze iets heel vreselijk engs heeft gezien, dikke
staart, en hard miauwend heen en weer rennen.
Door haar aparte gedrag keerde Sypel zich tegen haar. Op deze momenten rende hij
achter haar aan, gooide haar op de grond en beet in haar nek. Wanneer ze langs
liep kreeg ze een tik voor de kop, als ze lag waar hij wilde liggen werd ze weg
gejaagd en regelmatig rolden ze gillend en vechtend door de tuin. De wonden
zaten in haar nek.
Ten einde raad heb ik op het punt gestaan voor een van beiden een ander huis te
zoeken, want dit was natuurlijk geen leven.
Sinds een half jaar begint Lytse kaal te worden. Haar achterpoten, buik, en
achterkant van haar staart hebben alleen nog wat kleine ondervacht haartjes.
Aangezien ik Dierenarts assistente ben, heb ik haar een keer mee genomen naar
mijn baas. Deze wist geen verklaring voor haar kaalheid, geen vlooien, schimmel
of schurft. Ze was prima gezond.... maar kaal.
De uitslag was dus.... Stress. Ik kreeg valium mee, en moest haar 3x daags een
tablet geven.
Echter.... bij een katje wat zo *labiel* is, lijkt 3x per dag vangen en een pil
in haar keel drukken me geen oplossing. Valium schakelt alle emoties uit, en dus
zal ze niks meer zijn. Niet blij, niet bang, niet gelukkig, niet ongelukkig.
Gewoon... plat zeg maar. Ik betwijfel of dit voor haar kwaliteit van leven zal
geven, of dat dan wellicht euthanasie nog vriendelijker zou zijn dan haar dat
aan doen.
Op dit punt ben ik tot de beslissing gekomen Bach therapie voor haar te
proberen. Ik ben naar je website gegaan, en stond op het punt om een consult aan
te vragen. Echter (vergeef me mijn arrogantie) wilde ik het eerst zelf proberen.
Dit omdat ik opgeleid dierverzorger ben, momenteel dierenarts assistente en veel
met dieren met gedragsproblemen in contact ben geweest en heb begeleid in hun
gedrag. Ik ben van mening dat ik meer weet en zie aan mijn dier dan menig
kattenhouder, en wilde kijken of het me zou lukken zelf een therapie samen te
stellen. Tot ik het boekje en de therapie had, heb ik besloten Rescue Remedy te
geven. Hiervan was het resultaat al duidelijk te zien. De sfeer werd rustiger in
huis.
Ik heb 2 weken geleden je boekje besteld en van A tot Z door gelezen. Vrijwel
meteen spraken voor Lytse mij 2 remedies aan: Crab Apple, vanwege haar kaalheid
en de omschrijving die je aan een Crab Apple dier geeft, en de Aspen. Ook hier
is de omschrijving opvallend treffend.
In eerste instantie wilde ik alleen voor Lytse Bachremedies gaan samen stellen.
Tot ik verder las... en bij de omschrijving van Vine terecht kwam. Dit was
volledig van toepassing op Sypel.
Om Lytse naast de remedies ook de rust te gunnen die zij nodig heeft, heb ik dus
besloten om haar broer Sypel Vine te gaan geven.
Inmiddels zijn we een week verder.
De resultaten zijn werkelijk ongelofelijk. Lytse ligt languit te slapen, of komt
een knuffel halen. Dit doet ze niet meer zo opdringerig als voorheen, met als
resultaat dat ze nu dus ook een knuffel krijgt en niet meer weg gestuurd wordt.
Ook liggen Lytse en Sypel voor het eerst sinds járen samen in de vensterbank
tegen elkaar aan te slapen. Dit is iets wat ik in mijn stoutste dromen niet had
durven hopen. De angst van de ene en de pesterijen van de ander hadden tot
gevolg dat ze zelden of nooit minder dan 2 meter van elkaar lagen.
Het is heerlijk deze harmonie tussen de dieren te voelen en ik ben blij dat ik
het ze op deze manier kan geven!! Voorlopig ga ik hier lekker mee door, want ze
voelen zich zichtbaar prettiger en dat gun in ze met heel mijn hart!!!! Ik ben
sterk van plan de cursus te gaan volgen, omdat dit iets is waar ik graag verder
mee zou willen!! Ik heb spijt dat ik me niet eerder heb verdiept in Bach, want
het had voor veel van de dieren die ik heb begeleid een uitkomst kunnen zijn!!
Bijgevoegd een foto die ik eergisteren heb gemaakt..5 dagen na de start en de
eerste keer dat deze 2 kanjers samen hebben liggen slapen!
Bij deze wil ik je nogmaals bedanken voor het duidelijke boekje, voor mijn
katten en voor mij heeft het een wereld van verschil gemaakt!! Ik hoop dat nog
vele mensen de weg hier naartoe weten te vinden, voor het welzijn van de dieren!
Met vriendelijke groeten,
Petra Koch
25 maart 2008